ASPECTO MÁIS RELEVANTE DO TEMA 2: A LOMCE

A Lei orgánica para a mellora da calidade educativa (de agora en adiante, LOMCE) é un conxunto de medidas que pretende favorecer as condicións para que todos os alumnos e alumnas poidan acadar o seu desenvolvemento persoal e profesional a través das súas capacidades. Esta lei é unha modificación da Lei orgánica de educación (LOE) que foi implantada o 3 de maio do ano 2006. Nos últimos meses, a LOMCE recibiu moitas críticas por parte do profesorado e polas familias dos/as alumnos/as. A continuación, analizaranse brevemente algunhas das cuestións que teñen que ver co ámbito das linguas, sobre todo, as relacionadas coa primeira lingua estranxeira (que adoita ser a lingua inglesa).

A LOMCE fai fincapé na necesidade de mellorar a aprendizaxe de linguas estranxeiras. Desta maneira, pretende potenciar a educación plurilingüe, dando prioridade á lingua oral sobre a escrita. Isto xorde porque o noso país non obtivo un bo resultado na lingua inglesa, segundo o Estudo Europeo de Competencia Lingüística (2012), e a peor puntuación lévaa a comprensión oral. De aquí que os obxectivos xerais da Educación Secundaria Obrigatoria (ESO) sexan comprender e expresarse de xeito adecuado nunha ou más linguas estranxeiras, e que en Bacharelato lle dean máis importancia a que o alumnado sexa capaz de expresarse con fluidez. Segundo o meu punto de vista, isto supón un erro, xa que dominar unha lingua non implica só  a parte oral; tan importante como poder falala é o feito de poder comprendela e saber escribila de xeito apropiado.

En canto ó nivel de dominio da lingua estranxeira, o último informe EF English Proficiency Index (EPI) publicou que o nivel B1 na lingua inglesa é o que predomina entre os españois actualmente. Respecto ó alumnado, a LOMCE afirma que só o 28%

acada o nivel B1, polo que insiste en fomentar a aprendizaxe da primeira lingua estranxeira e que, polo menos o 50% do alumnado poida lograr o nivel B1. Ante este obxectivo parece un pouco irónico o feito de que a carga lectiva da primeira lingua estranxeira sexa de 3 horas e de 2 horas para a segunda lingua estranxeira. Considero que este número de horas é insuficiente para acadar o nivel que se propón na LOMCE. O proceso de aprendizaxe de calquera lingua require tempo e non se pode pretender que un/unha alumno/a logre ese nivel neste período de tempo.


Outro aspecto que está vinculado cos resultados nas distintas áreas de coñecemento, tamén no referido ás linguas estranxeiras, é a recuperación das avaliacións externas de fin de etapa. Isto é unha das principais novidades que presenta a LOMCE e que provocou moitas críticas. Dende estas liñas non analizarei se é totalmente positiva ou negativa, simplemente gustaríame destacar o feito de que esta medida xorde da necesidade de frear o nivel insuficiente obtido nas distintas probas internacionais como as levadas a cabo pola OCDE (Organización para a Cooperación e o Desenvolvemento Económico) baixo o nome de PISA (Programme for International Student Assessment). Dende a miña perspectiva non considero que sexa totalmente beneficioso introducir as avaliacións externas só porque uns informes internacionais así o ditaminen. Por exemplo, no caso do Informe PISA, este mide a literacy, é dicir, a «literacia», que é a capacidade de aplicar coñecementos á realidade. Mais esta capacidade é moi xeral, de verdade só depende do aprendido na escola? Ou depende doutros factores como o entorno familiar? Se é así, por que o Goberno xustifica, en parte, a implantación desta medida polos resultados que mostra este informe? Non a debería establecer por outras razóns e non só por que o diga este informe?

Antes de finalizar, é fundamental que o equipo docente de linguas se estea actualizando constantemente e, para isto, sería beneficioso que contara coa oportunidade de realizar intercambios con outros países nos que a súa lingua sexa a que se imparte nas nosas aulas. Ademais, para que o alumnado adquira ese alto nivel nas linguas estranxeiras é necesario a incorporación en todos os centros de figuras como os auxiliares de conversación, lectores e/ou profesorado en prácticas nativos, xa que son profesionais na súa lingua.

Para resumir, a LOMCE presenta aspectos positivos e outros negativos, os cales comentei nestas liñas. Respecto ó ámbito das linguas estranxeiras, esta Lei aínda ten que revisar os obxectivos e o horario que se marca porque, dende a miña perspectiva, non serve de axuda para o alumnado. Outro aspecto que se debería examinar sería o tipo de avaliacións e comprobar se se realizan por un adecuado motivo ou non. De todas maneiras, esperemos que nun futuro próximo, as medidas que está impoñendo consigan os resultados esperados, polo ben do alumnado.

Leave a Comment lenguas extranjeras, LOMCE, reflexións de aula